In Noord-Holland is natuur altijd dichtbij. Polders, duinen, stranden: onze provincie is rijk aan afwisselende natuur, waar veel planten en dieren leven. Die dieren willen we beschermen, maar ze zorgen soms ook voor overlast en schade. Ganzen eten gras of akkers kaal, vervuilen in grote aantallen het oppervlaktewater en kunnen een bedreiging vormen voor de vliegveiligheid. Vossen belagen zeldzame weidevogels. Herten of zwijnen steken de straat over en brengen het verkeer en zichzelf in gevaar. Wanneer populaties erg groot worden, neemt de maatschappelijke schade en overlast vaak snel toe.
Faunabeheer is het reguleren van wilde dierenpopulaties om schade en overlast te voorkomen. Daarbij is er oog voor de belangen van mensen, maar ook voor natuurlijke ecosystemen en biodiversiteit én de belangen van de wilde dieren zelf.
Elke provincie heeft een eigen faunabeheereenheid. Deze maken faunabeheerplannen en monitoren de uitvoering daarvan. In een faunabeheerplan staat welke maatregelen er ingezet kunnen worden om schade te voorkomen. Het gaat in eerste instantie om preventieve maatregelen. Pas als die onvoldoende effect hebben, komt ook het doden van dieren in beeld.
Lees hier meer over een aantal dilemma’s die daarbij kunnen ontstaan.
Faunabeheer heeft veel verschillende vormen. Door een scala aan preventieve maatregelen kunnen we schade door wilde dieren aan landbouw, natuur en risico’s voor de vliegveiligheid zoveel mogelijk beperken. En door het verkleinen van de aantallen van bepaalde diersoorten kunnen we bijvoorbeeld overpopulatie voorkomen of bedreigde soorten beschermen.
Als wilde dieren schade veroorzaken, neemt de FBE het voortouw bij het vinden van goede oplossingen. We adviseren overheden, stellen faunabeheerplannen op en vragen ontheffingen aan bij de provincie. Ontheffingen zijn vereist, omdat veel wilde dieren in Nederland beschermd zijn. In het veld zorgen vrijwilligers en schadebestrijders (jagers) voor een correcte uitvoering. De schadebestrijders zijn verenigd in wildbeheereenheden (WBE’s).
